W monografii “Abbreviating Middle English: scribal practices, visual texts and medieval multimodalities” (The New Middle Ages Series) (Palgrave Macmillan, 2025), Justyna Rogos-Hebda analizuje, w jaki sposób symbole skrótów pomagały tworzyć językowe i kulturowe znaczenia tekstów przed epoką druku oraz dlaczego hipertekstualność, multimodalność i interaktywność mogą z powodzeniem służyć jako narzędzia interpretacyjne tekstów rękopiśmiennych.
Książka bada zjawisko średniowiecznej tekstualności i tworzenia znaczeń w epoce przed rozpowszechnieniem druku, czyniąc to z perspektywy współczesnej cyfrowo zorientowanej multimodalności, pragmatyki wizualnej oraz (tekstowych) społeczności praktyków. Podążając śladami grupy angielskich skrybów, którzy między XIV a XVI w. kopiowali popularne utwory Richarda Rolle’a, Johna Gowera i Johna Lydgate’a, Rogos-Hebda bada, w jaki sposób skrybiarskie strategie skracania powtarzających się elementów ortograficznych i językowych przekształcają tekst rękopisu w ‘multimodalny pergamin’, którego wielopoziomowych znaczeń nie da się odczytać ze współczesnych edycji drukowanych a do których dostęp współczesny czytelnik może uzyskać korzystając z narzędzi podobnych do tych, których używa podczas interakcji ze stroną cyfrową.
