W imieniu Zakładu Literatury Angielskiej, Literatury Irlandzkiej i Lingwistyki Literackiej, z radością ogłaszamy wyniki pierwszej edycji Creative Writing Contest 2023. Konkurs przebiegał dwutorowo — w ścieżce poetyckiej należało odnieść się do fragmentu z wiersza Miltona; a w prozatorskiej do wyboru oferowaliśmy 12 tematów do kreatywnego rozwinięcia.
W kategorii Poezja wygrywają: Weronika Ignatowicz za “The heaven, the hell and the mind in between” oraz Julia Kołodziejska za “Two minds”.
W kategorii Proza wygrywają: Katarzyna Janik za “Juliet’s troubles” oraz Ada Kamińska za “Do you have the time?”
Komitet konkursowy pragnie także wyróżnić utwór Tad Olejniczak za “The portrait of Daria Gray”.
Wielkie gratulacje dla wszystkich uczestników Konkursu! Już teraz zachęcamy do wzięcia udziału w przyszłorocznej edycji. Dajcie się poznać i … przeczytać!
Uzasadnienie decyzji Komitetu CWC 2023 znajduje się poniżej, a nagrodzone i wyróżnione utwory publikujemy tutaj [plik w formacie PDF w języku angielskim; rozmiar pliku: ok. 317 kB].
Uzasadnienie decyzji Komitetu Konkursowego (ścieżka poetycka)
Czterowiersze Weroniki Ignatowicz przywodzą na myśl zwrotkę balladową, lecz w miarę rozważań nad trudnościami odniesienia sukcesu, stają się sugestywnie luźniejsze. Efektem jest spójne połączenie formy i treści. Wiersz, którego kulminacją jest deiktyczne przejście na pierwszą osobę, rzuca dobitne światło na dwoistość tego dążenia.
Sonet Julii Kołodziejskiej stanowi zwięzłą refleksję nad podmiotowością i odmiennymi poglądami na świat, zwieńczoną tradycyjnie aforystycznym dwuwierszem. Zestawienie dwóch wizji tej samej sceny przywołuje zdolność umysłu do stworzenia piekła w niebie i vice versa.
Uzasadnienie decyzji Komitetu Konkursowego (ścieżka prozatorska)
I miejsce dla Katarzyny Janik za rozmowę pomiędzy Julią z Romea i Julii oraz Puckiem ze Snu Nocy Letniej Williama Szekspira. Dialog jest lekką, acz ważką zabawą postaciami i motywami szekspirowskimi. Autorka wykazała się znajomością nie tylko samych sztuk, ale także stylu Szekspira, jednocześnie wpisując postaci we współczesną formę wypowiedzi. Rozmowa Julii i Pucka sprawia, że szesnastowieczni bohaterowie stają się nam bliscy.
Praca Ady Kamińskiej „Do you have the time?”, której polski tytuł może oznaczać „Czy wiesz która jest godzina” ale też „Czy masz czas?”, jest udaną próbą napisania opowiadania z elementami gotyckimi, którego bohaterem jest postać, która nie jest związana z kanonem literackim. Opowiadanie napisane z perspektywy bohatera/bohaterki używających zaimka „oni” jest historią osób w podróży w Utah, gdzie pozornie współczesne otoczenie przestaje być realistyczne, a bohaterka/bohater wpisany w pętlę czasu. Autorka swobodnie operuje językiem, styl opowiadania jest także jego atutem.
Historia Darii Gray, autorstwa Tad Olejniczak, jest równie gotycka, co oryginał Oscara Wilde’a, a jednak sama bohaterka wydaje się brutalniejsza, bardziej monstrualna. Podkreślony jest tu kult młodości i piękna oraz jego reperkusje w przypadku kobiet w epoce wiktoriańskiej. Kobieta, która gotowa jest złamać nie tylko zasady moralne, ale, przede wszystkim, nakazy związane z poprawnym odgrywaniem kobiecości, także pod kątem etapów życia, ukazuje nam się jako konstrukt dużo bardziej problematyczny niż dekadencki i hedonistyczny Dorian. W nowej wersji „Portretu” nie ma „Angels in the House”. Sam dom zresztą stoi w płomieniach.